به نقل از «خبرگزاری برنا»

نویسنده ها با مزه تر هستند یا بازیگران؟

تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۸۸۹۱۲

یاداشت؛ مجتبی احمدی _ دبیر سرویس فرهنگ و هنر برنا

سالها دغدغه کارگردانان و بازیگران آثار طنز متن قوی برای ساخت تولیدات نمایشی جذاب بوده است چرا که در حوزه سریال‌سازی و فیلم‌های سینمایی قصه ها و سوژه های مان گویی ته کشیده است  و بی شک باید گفت فیلمنامه رمز موفقیت این آثار است. 

بارها در دفاتر فیلمسازی خبردار می شدیم که بسیاری از بازیگران  آثار را تنها به خاطر فیلمنامه ضعیف رد می‌کردند یا در انتخاب نقش ها به دلیل شخصیت های ضعیف و بی رمق بازی در آثار را نمی پذیرفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که در ادوار گذشته نویسندگان در آثار نمایشی حرف اول را می زدند و به خصوص در جامعه طنز چند نویسنده درجه یک با کارگردانی کاربلد مانند مهران مدیری، مهدی مظلومی ،سروش صحت، سعید آقاخانی، رضا عطاران و ... کار می کردند و نتیجه آن اتفاقات ویژه‌ای بود که در رسانه ملی به خصوص در آثار طنز رخ می‌داد اما سالهاست که شاهد این هستیم که در بحث تولیدات طنز اتفاق ویژه رخ نداده است و بسیاری از تولیدات طنز تلویزیونی نمی توانند من چرا که تماشاگران تلویزیون توقع دارد برآورده کند بی شک این روزها که آمادگی لازم برای خندیدن در پایه رسانه ملی موجود است اری متوسط هم می‌توانیم مخاطب مان را بخندانیم اما فیلمنامه های ضعیف سوژه های تکراری شخصیت های بی شناسنامه باعث شده است که تماشاگر در اوج تولید چند کاره طنز از هیچ کدام از آن‌ها لذت می‌برد و حتی گوشه لب مخاطب نیز از دیدن این آثار شیرین هم نمی شود در حقیقت می توان گفت تولیدات طنز تلویزیون دیگر مانند گذشته نمی تواند تماشاگرش را راضی کند ما نویسندگانی چون پیمان قاسم خانی را دیگر در رسانه ملی نداریم و البته کار به جایی رسیده است که محدودیت ها و ممیزی‌های بهزادی ملی اجازه نمی دهد با هر نویسنده‌ای وارد تولید آثار طنز بشویم نکته که بعد از این مقدمه طولانی قابل بررسی است این است که گویا بازیگران از نویسنده ها بامزه تر و جذاب تر هستند چرا که می‌شنویم بسیاری از قراردادها بر این اساس بسته می‌شود که بازیگر می آید تا کل کار را جمع کند بازیگر می‌آید تا فیلمنامه ضعیف را سرپوش بگذارد بازیگر می آید تا جمع بندی ا به عهده بگیرد بازیگر می‌آید تا نمک کار را افزایش دهد و در واقع تهیه‌کنندگان و کارگردانان و حتی مدیران رسانه نیز به امید بداهه گویی های بازیگران است که کار را به آرامی سفارت با دیدن لحظاتی از پشت صحنه بسیاری از سریال های طنز تلویزیونی که مدتهاست پخش آن در پایان قبل از تیتراژ هرقسمت مود شده است به این نتیجه می‌رسیم که بازیگران به مراتب بامزه تر از نویسندگان هستند برخلاف گذشته که نویسندگان با تعصب بسیار به متن شان آن را می نویسند این روزها نویسندگان نیز امیدوار حضور بازیگران بامزه هستند تا متون کم رمق طنز بتوانند از این حربه برای نجات استفاده کند اخیراً سریال روی آنتن شبکه یک رسانه ملی است که شبکه ملی است که پخش صحنه های پشت صحنه سریال به مراتب جذاب تر از خود سریال از چرا که در این لحظات بازیگر فرصت خودنمایی بیشتر دارد به جذابیت های بازی او نمایان میشود شوخی های بازیگران و بداهه های بازیگران هستند که سریال را نجات میدهند بدین ترتیب باید گفت بازیگران به مراتب بامزه تر از نویسندگانی هستند که این روزها به دلایل مختلف از جمله انتخاب اشتباه در دست داشتن چند کار همزمان استعداد و توانایی در نگارش کارت است نمی تواند از پس یک متن جذاب طناز برای تلویزیون بر بیایند.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سینما فیلمنامه طنز نویسنده مجتبی احمدی بازیگر می آید رسانه ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۸۸۹۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای تماشای بازیگران ترکیه‌ای یا قصۀ شمس و مولانا؟

   عصر ایران؛ رضا صائمی- نمی‌توان دل‌بستۀ هنر و ادبیات ایران‌زمین بود و به تماشای فیلم «مست عشق» وسوسه نشد. قصۀ رابطۀ شمس و مولانا آن‌قدر حیرت‌انگیز و پر رمز و راز و پرکشش است که تماشای «مست عشق» به قصد رمزگشایی آن می‌تواند هر علاقه‌مند به عرفان را به سالن‌های سینما بکشاند.

   با این حال وقتی به تماشای فیلم به سینمای آزادی رفته بودم، از پچ‌پچ و واکنش‌های برخی از تماشاگران اطرافم دریافتم گویی برخی بیشتر برای تماشای بازیگران ترکیه‌ای به تماشای فیلم آمده بودند و با دیدن آنان بر پرده سینما یا کنار بازیگران ایرانی فیلم به وجد آمده و درباره حضور آنها در فلان سریال ترکی حرف می‌زدند.

    البته یکی از عناصر و عوامل مهم جذب مخاطب و رونق گیشه و فروش هر فیلم، حضور ستارگان سینمایی و بازیگران محبوب در آن اثر است. چنان‌که برای بسیاری از مخاطبان حضور شهاب حسینی و پارسا پیروزفر در این فیلم و هم‌بازی شدن آنها یکی از انگیزه‌های مهم تماشای فیلم است و این فی‌الذات چیز بدی نیست و البته حضور یک ستاره سینمایی خارجی هم می‌تواند به همین اندازه جاذبه داشته باشد اما اینکه برخی از تماشاگران ایرانی تنها به حضور بازیگران ترکیه‌ای در فیلم بیش از قصه آن توجه کنند عجیب است.  آن هم قصۀ دو تن از مفاخر و مشاهیر ایرانی که حیرت‌انگیزترین شخصیت‌ها در تاریخ و ادبیات کهن فارسی‌اند.

   به گمانم آنچه در فیلم «مست عشق» بیش از بازیگران آن چه ترکیه‌ای و چه ایرانی مهم است خود شخصیت‌های اصلی قصه‌اند یعنی شمش و مولانا. شخصیت‌هایی که دراماتیک و سینمایی نیستند بلکه واقعی‌اند. شخصیت‌هایی که باید قدر ببینند و بر صدر نشینند.

  اساسا فیلمی از جنس «مست عشق» ساخته شد تا دو تن از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ ادبیات ما به مردم معرفی شود. شخصیتی که آوازه‌شان جهانی شده و در وطن خودمان کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. این‌که حضور بازیگران ترکیه‌ای و حتی ایرانی تنها انگیزه تماشای «مست عشق» باشد ضد فیلم است.

    فیلمی که از زبان شمس و مولانا بر خودشناسی تاکید می‌ورزد تا بتوان از ظواهر دنیوی عبور کرد و به درک باطن جهان و جان خویش رسید. البته فیلم این ظرفیت ذائقه‌پذیری را در خود دارد و تماشای با‌بصیرت آن می‌تواند به تماشاگر کمک کند تا از ظاهر پرستی عبور کند.

   با این همه چنان که اشاره شد این واقعیت غیر قابل انکار است که کثیری از تماشاگران ایرانی به شوق تماشای بازیگران ترکیه‌ای به دیدن «مست عشق» می‌روند و این در حالی است که  «بنسو سورال» یکی از بازیگران ترکیه‌ای این فیلم گفته است حضور در این فیلم و حسن فتحی او را متحول کرده و بعد از این در هر نقشی بازی نمی‌کند.

   ضمن اینکه از حیث بازیگری، بازیگران ما در سطح بالاتری قرار دارند و تماشایی‌ترند. گرچه مهم‌ترین مولفه و عنصر جذابیت و تماشایی بودن «مست عشق» نه بازیگران آن که دو شخصیت اصلی و واقعی آن یعنی شمس و مولاناست.

     هیچ مایه و سرمایه ای برای تبلیغ«مست عشق» به اندازه خود این شخصیت نیست و کاش هر فیلمی را به تناسب جایگاه سوژه‌اش به تماشا بنشینیم نه چیدمان و ترکیب بازیگرانش. نمایش تصویری قصه شمس و مولانا کافی است تا از تماشای «مست عشق» سرمست شویم.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست